قروه یکی از شهرهای استان کردستان و مرکز شهرستان قروه است. این شهر در ۹۳ کیلومتری شرق سنندج و در دشت وسیعی قرار گرفتهاست. رشد و توسعهٔ قروه در طول سالهای اخیر در امتداد جادهٔ سنندج-همدان انجام پذیرفتهاست. این شهر پیشتر باعنوان اسفندآباد شناخته میشدهاست.
قروه در منطقهای کوهستانی واقع شده و اغلب کوههای پیرامون آن در بیشتر ماههای سال پوشیده از برفاند. از مهمترین کوههای این شهر میتوان به بدر، پریشان، پنجهعلی (پنجه)، حاجآقا، قرهیارکه، قلوز و کولاره اشاره کرد.
رود شور مهمترین رود قروه بوده و آب این رود به همراه سایر رودهای منطقه به قزلاوزن میریزد. از سایر رودهای قروه میتوان اوزون، تلخهرود، طهماسبقلی و قرهچای را نام برد.
مردم قروه به دو زبان کردی (سورانی، کلهری) و زبان ترکی تکلم میکنند. در این شهرستان ۹۹٬۹۳ درصد جمعیت آن را مسلمانان شیعه (۵۰ درصد) و سنی (۵۰ درصد) تشکیل میدهند و لازم است ذکر شود تعدادی خانوار بهایی نیز در این شهر ساکن هستند.
دشت قروه از مناطق حاصلخیز و مستعد کشاورزی بوده و انگور، جو، چغندر، سیبزمینی، صیفیجات، گندم و یونجه از مهمترین محصولات آن بهشمار میرود. همین وضعیت جلوی مهاجرتهای بیرویه از این شهر و روستاهای تابعاش را گرفتهاست؛ به گونهای که منبع اصلی درآمد مردم قروه کشاورزی و نیز در برخی موارد دامداری است.
قروه معادن سنگ و طلای بسیاری را در خود جای داده و نیاز منطقه به سنگهای مختلف را تأمین میکند. معادن مختلف آنتیموانمعدن بهارلو، پوکهٔ معدنی، شن کوهی، گرانیت، ماسهٔ کوهی، مرمرو مرمریت در این شهر قرار گرفتهاند. همچنین از مهمترین سنگهای معدنی استخراجی از معادن این شهر میتوان به چینی سفید، کریستال و گرانیت اشاره کرد.
اماکن دیدنی و جاذبههای طبیعی شهرستان قروه:
- چشمه باد معروف با کانیبا واقع در میهم سفلی
- آرامگاه شیدای نازار.
- امامزاده سید جمالالدین باباگرگر.
- پارک رضوان.
- امام زاده سید اسماعیل. واقع در شوراب حاجی
- پل فرهادآباد.
- جزیرهٔ سرابکوثر.
- چشمهٔ باباگرگر.
- چشمهٔ سرانجیک.
- چشمهٔ وینسار.
- حمام قصلان.
- منطقهٔ خالصه.
- منطقهٔ سنگسیاه.
- منطقهٔ فرهادتراش.
- منطقهٔ مانگاودول و سیفله.
- منطقه آبشارهای سنگین آباد.
- منطقه زرینه چاردولی.
- امامزاده قاسم در روستای زرینه.
- کوه پنجه.
- کوههای بدر و پریشان
- سد سنگ سیاه.
- تپه گنج روستای قصلان